Uw Vaendrigh
De morgenzon schijnt haar eerste straaltjes
Zachtjes door mijn raam
Mijn wangen dragen een lichtroze blos van extase
De dag is begonnen en wat voor dag
Uitrekkend kijk ik naar de Dame waarnaast ik wakker word
Haar vormingen, golvend in de zachte ochtendbries
Hoe ieder delicaat stiksel lijkt te dansen op een zijdenzachte huid
Bezongen in vele idyllische liederen
Zachtjes streel ik haar, iedere aanraking zachter dan de vorige
Ik sta op en groet haar
De schat, De parel
De Leidse Trotsch
De meauiste Vrouw
Heel even lijkt de tijd te bevriezen
Een intiem momentje in een eeuwigdurende vergankelijkheid
Een schepsel zo verfijnd dat goddelijkheid ontoereikend lijkt
Zo perfect dat jaloezie een vaste metgezel is
En tegen al deze begerige blikken moet Zij beschermd worden
Dus hier sta ik
Nederig en vereerd
Ik zal de offers maken die noodzakelijk zijn
Mijn leven in het teken stellen ter protectie van De Trotsch
Mijn Trotsch
Onze Trotsch
Zodat degene die haar wilt krenken
Eenzaamheid zal vinden in zijn manische zoektocht naar pervers genot
Lief Vaandel, droom maar zacht
Weet, over jou houd ik de wacht
Vivat, Crescat, Floreat „Aesculapius”!
Daan Antoon Jiskoot
h.t. Vaendrigh aesculapii
